سلام عمو نوروز،می دانم بیماری و مهمان ناخوانده ای به نام کرونا در وجودت جا خوش کرده.آسوده بخواب و از بستر خویش بلند مشو تا اهریمن آلودگی از وجودت با برکتت رخت بربندد و برود.وقتی وجود تو را ترک کند،از وجود ما نیز خواهد رفت.
غمگین مباش که زمینگیر شده ای،این رسم روزگار است.صدها سال بی وقفه آمدی و پیک شادی به ارمغان آوردی و لبخند بر لب ها نشاندی،یک بار نیز در خانه بمان،تعجیل مکن. نگران مباش،خواهی آمد،اما کمی دیر تر.بگذار مردم اهریمن کرونا را از خانه و شهر خویش برانند تا همه جا مهیای حضور پربرکت قدوم تو شود.
هر سال خانه ها را تکانده و از گرد وغبار و سیاهی می زدودند تا روی قدم های مبارک تو خاک ننشیند.امسال وجود خویش را می تکانند تا آلودگی ها از درون و برون شان رخت بسته و اهریمنی باقی نماند.
امسال همه دست به دست هم می دهند تا با راندن بیماری از شهر و دیار خود پذیرای بهار شده و چشم شان دوباره به جمال تو روشن شود که می شود.
کمی دندان به جگر بگیر،همان گونه که ما دندان به جگر گرفته و صبوری پیشه کرده ایم.
عید با ساعت تحویل نمی شود، با وجود و حضور تو آغاز می شود،پس هروقت تو بیایی عید نوروز است،حتی اگر پاییز باشد یا زمستان.
عید،یعنی دلخوشی و دلخوشی پاییز و زمستان و بهار و تابستان نمی شناسد.
امسال برای اینکه آلودگی از وجودی به وجود دیگری نرود،عید دیدنی خویش را شنیدنی می کنیم،نه دست کسی را می فشاریم،نه بوسه ای بر گونه ای می زنیم و نه حتی به استقبال آغوشی می رویم.
سلامتی آدمیان،شیرین تر از شیرینی است.با قطاب سلامتی کام یکدیگر را شیرین کنید.
عید شنیدنی تان مبارک باد
حمید توران پور
