اخبار هنری :
در فیلمسازی تنها راستگویی مطلق است که شما را به نتیجه میرساند. ممکن است من در زندگی عادی یک کلاهبردار یا یک متقلب باشم، اما در کار فیلمسازی نمیتوان اینطور بود. فیلم من همچون یک انسان برهنه است. نمیتواند هیچچیز را پنهان کند. من مجبور هستم در فیلمهایم راستگو باشم.
فیلمهای من هرگز به پایان نمیرسند و هیچ راهحل سادهای به شما ارائه نمیدهند.
من به مکاتب باور ندارم. من به هنرمندانی باور دارم که با نبوغ خود راه را برای دیگران باز میکنند و مستقیم یا غیرمستقیم مریدان زیادی پرورش میدهند.
زندگی تنها مرشد و استاد من است، زیرا اعتقاد دارم سینما باید از دل زندگی بیرون بیاید و نه برعکس.
تماشای فیلم همراه با سیگار کشیدن و خوردن و نشستن در کنار یک زن زیبا هم یکی دیگر از محدودیتهای سینماست. تمایل مهارناشدنی و البته ناخودآگاه مخاطب برای رفتن بهسمت ابتذال… مردم با سینما همچون تماشای بازی فوتبال رفتار میکنند.
به نظر من خانه آنجاست که یک نفر بتواند راجعبه درونیاتش آزادانه صحبت کند و ذهنیات خود را آزادانه و به هر وسیلهای که نیاز دارد بیان نماید.
زن آینهی تمامنمای مرد است. هیچ مردی پیش از آنکه زنانگی خود – نیمهی گمشدهی خود – را پیدا کند هرگز نمیتواند به موجودی کامل تبدیل شود. این کار مسئولیت مرد است، نه زن.
ایدهآل هیچ معنایی ندارد. شرایط ایدهآل شرایطی است که به شما اجازهی فیلمسازی را بدهد. ممکن است این شرایط چندان هم خوشایند و در ظاهر چندان مساعد نباشد.
ابهام همواره بر جذابیت یک ایده میافزاید.
کابیریا: زنی عاشق عشق ورزیدن.
هیچکس گناهکار نیست. ما فقط زمانی گناهکار میشویم که به سراغ چیزهایی برویم که با واقعیت همخوانی ندارند… تنها کسی گناهکار است که از انجام دادن برخی از کارها پشیمان باشد.
موفقیت پدیدهی سادهای است که بهراحتی میتوان به آن عادت کرد. اما باید موفقیتها را فراموش کنید. من از فروتنی حرف نمیزنم، از آزادی میگویم.
چیزی که مرا جذب زنان میکند یک محرک جنسی قوی برآمده از جذابیتهای ظاهری آنها نیست. این جذبه حتی از زیبایی هم فراتر میرود.
قرار نیست کسی فیلمهای مرا بفهمد. فیلمهای من برای فهمیده شدن ساخته نشدهاند. من آنها را برای دیده شدن ساختهام.
من از تماشای یک چیز تنها زمانی لذت میبرم که خود را در مقابل چیزی کاملاً حقیقی ببینم، نه به این خاطر که به زندگی شبیه است، بلکه به این خاطر که آن تصویر یا صحنهی خاص در ذات خود حقیقی است.
پول؟… نمیخواهم بگویم که علاقهای به آن ندارم. اما واقعیت این است که برایم چندان مهم نیست. وقتی که فیلم میسازم به نتیجهی کار یا واکنش منتقدین یا بازگشت سرمایه فکر نمیکنم. شما برای خودتان فیلم میسازید، نه برای دیگران. البته مطمئناً خوشحال میشوم که فیلم بتواند سختگیرترین منتقدان را راضی کند و همزمان با استقبال مخاطب عام مواجه شود.
من باور دارم اگر کسی برای بیان ذهنیات خود یک شغل شریف و پاک داشته باشد، چیزی مانند نقاشی، ادبیات، موسیقی یا سینما، بهجز شرافت و صداقت در بیان و بیانگری نمیتواند به چیز دیگری فکر کند. من همیشه فقط فیلمهایی را ساختهام که دوست داشتهام.
هالیوود هرگز کعبهی آمال من نبوده است. من عمیقاً ایتالیایی هستم. هیچوقت موفقیت و پول برایم اهمیت نداشته است. البته از موفقیت روگردان نبودم. از اینکه موفق شوم و مخاطب حرف من را بفهمد لذت میبرم. باوجوداین فکر میکنم استقلال مهمترین عنصر زندگی انسان است. اگر این عنصر را داشته باشید هیچکس نمیتواند شما را با وعده و پول و تملق فاسد کند.
Federico Fellini
Born: January 20, 1920
Died: October 31, 1993
گفتوگو با فلینی ــ ترجمه آرمان صالحی