اخبار هنری : حالا دیگر از آن سرکشی‌های آزادیخواهانه دوران ما خبری نیست. آزادی معنی دیگری پیدا کرده. جوانان امروز چشم اندازهای زمان ما را ندارند. بیشتر میان یک جور رمانتیسم کودکانه و خشونت بی‌رحمانه سرگردان‌اند که نتیجه آن بی‌تفاوتی است و این با آزادی اگزیستانسیالیستی فرق دارد.
ژولیت گرکو ــ که به او لقب «بانوی شانسون» داده‌اند و او را «الهه اگزیستانسیالیست‌های فرانسه» می‌نامند ــ در 93 سالگی درگذشت. ژاک پره‌ور، فرانسوا موریاک، فرانسواز ساگان و آلبر کامو برایش ترانه‌ی عاشقانه نوشته‌اند. ژان پل سارتر او را «یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان زن ترانه فرانسه» می‌دانست و چهره‌هایی چون اورسون ولز یا مارلین دیتریش از آن طرف آب‌ها می‌آمدند تا شبی افتخار حضور در دیسکوی زیرزمینی او در سن‌ژرمن را داشته باشند. همانجا که بوریس ویان جوان با ترومپت، آواز او را همراهی می‌کرد… ژولیت گرکو از مطرح‌ترین چهره‌های شانسون فرانسه در نیمه ی‌دوم قرن بیستم است. نام او با سن‌ژرمن، سینما، سیاست، شعر و روشنفکران اگزیستانسیالیست پیوند خورده است.
