اخبار هنری : آلفرد هیچکاک، در هنگامه‌ای که بازیگران سینما بیش از فیلم سازان شهرت و محبوبیت داشتند، یکی از معدود کارگردانها و به جرات می‌توان گفت تنها کارگردانی بود که شهرت و اعتباری بیش از بازیگران سینما داشت. هیچکاک در 13 ماه آگوست سال 1899 در لندن متولد شد. او فعالیتهای سینمایی‌اش را از سال 1920 و در انگلستان، به عنوان نقاش و طراح صحنه آغاز کرد، سپس نویسنده، دستیار کارگردان و سرانجام کارگردان شد.
هیچکاک را خلاقی تاثیرپذیر توصیف می‌کنند. او با اینکه سبک خاص خود را در سینما ثبت کرد، اما همواره تاثیرش از اکسپرسیونیسم و سینمای صامت آلمان بی‌بدیل است. فیلمهای «مستاجر» و «باج‌گیری» نیز تاثیرگرفته از همین ژانر بود. آثار او را می‌توانیم تلفیقی از سینمای آلمان، شوروی و آمریکا بدانیم. «تولد یک ملت» و «تعصب» دو اثری است که هیچکاک از سینمای «دیوید وارک گریفیث» اقتباس کرده است.
او طی شش دهه فعالیت سینمایی، که از عصر فیلمهای صامت تا فیلمهای همراه با دیالوگ و فیلمهای رنگی را شامل می‌شد، بیش از 50 فیلم بلند را کارگردانی کرد. از او هنوز به عنوان یکی از برترین کارگردانان تاریخ سینما یاد می‌شود. «هیچکاک» شهرت خود را به واسطه تبحر مثال‌زدنی‌اش در به‌کارگیری عناصر دلهره، ترس و تعلیق به‌دست آورد، چنان‌که از او به‌عنوان «استاد تعلیق» نام برده می‌شود.
تمامی آثار او امضای هیچکاکی دارند. خط کارهای او از همان آغاز به سبب پیش بینی ناپذیر بودن فرجام داستان‌هایش شاخص گشت. آثار جنایی هیچکاک در عمل توجهی به مسئله جنایت ندارد، نه به انجام آن و نه به روشن شدن علل آن. قهرمانان او به شکلی کاملا تصورناپذیر به میدان جاذبه یک جنایت کشیده می‌شوند خواه مورد سوظن باشند به عنوان عامل جنایت،خواه به زور در آن درگیر شده باشند و خواه بر خلاف میل خود به عنوان شاهد جنایت. در فیلمهای او قهرمان داستان به شکننده بودن ماهیت خود و دیگران پی می‌برد. سبک هیچکاک از موضوعات او نشات می گیرد. او موفق می‌شود از تماشای زندگی روزانه بی آنکه توجهی جلب شود وحشت و دلهره ایجاد کند. وحشت در آثار هیچکاک همانند آثار اکسپرسیونیستی شالوده متافیزیکی ندارد بلکه از تجربیات زندگی روزانه بورژوایی سرچشمه می‌گیرد.
شاید مهم ترین مایه فیلمهای هیچکاک استحاله شخصیت و خودشناشی باشد. در فیلم های هیچکاک غالباً شخصیتها ضعف و وسوسه‌ای دارند که با پرداختن به این ضعف و پیمودن نتایج حاصل از این کار، درمان می شوند.
به گفته “فرانسوا تروفو” هیچکاک یگانه فیلم‌سازی است که بدون توسل به گفتگوهای اضافی، احساسات نهفته‌ای چون شک، حسد، هوس و غبطه را می‌رساند. و این مهارتی است که وی از فیلم‌سازی در سینمای صامت به دست آورده است.
در تاریخ یکصد و اندی ساله هنر هفتم تعداد اندکی کارگردان مولف همچون هیچکاک بعنوان استاد مسلم و پایه گذار قواعد یک ژانر شناخته شده‌اند. کارگردان انگلیسی تباری که در عصر بازیگر سالاری؛ نه تنها به هیچ ستاره‌ای باج نداد که حتی آنان را در یک اظهار نظر تاریخی و جاودان یک مشت گاو می‌خواند. با این همه هیچ بازیگر و ستاره سینمایی را قدرت آن نبود که با او هم کلام شود و هیچ ستاره ای نیز یافت نمی‌شد که آرزومند بازیگری در فیلم های این مرد بداخلاق چاق اما کاربلد نباشد.
الفرد هیچکاک که هرگز موفق به دریافت جایزه اسکار نشد، سرانجام در سال ۱۹۷۹ جایزه یک عمر فعالیت هنری را دریافت نمود. حدود یک سال بعد در ۲۹ آوریل ۱۹۸۰ در بل ایر کالیفرنیا، استاد مسلم تعلیق سینما، در خواب و در آرامش چشم از جهان فروبست. همسر، دوست، دستیار کارگردان و نزدیک‌ترین همکار او، آلما رویل، که بانو هیچکاک هم نامیده می‌شد در سال ۱۹۸۲ از دنیا رفت.
