اخبار هنری : تئاتر، هنري است زنده و شريف كه هيچ ديني به سينما نداشته، ندارد و نخواهد داشت، اما سينما هميشه مديون تئاتر بوده و خواهد بود. تاريخ سينماي جهان و ايران، شاهد كمك‌هاي شايان و بي‌دريغ تئاتر به سينما بوده و هست. به جرأت مي‌توان گفت، اگر هنر نمايش وجود نداشت، سينماي داستاني هرگز قدم به عرصه وجود نمي‌گذاشت و يا خيلي ديرتر از آنچه که بايد اتفاق مي‌افتاد. حضور بازيگران تئاتر در سينما و تلويزيون، هميشه با موفقيت همراه بوده و باعث رونق كيفي و كمي فيلم‌ها و سریال ها شده است. در سال‌هاي اخير به بهانه رونق تئاتر و جلب تماشاگر به سالن‌هاي نمايش، گاه و بيگاه پاي بازيگران سينما و تلويزيون را به صحنه‌هاي تئاتر باز كرده‌اند، اما اين اتفاق نه تنها باعث رونق تئاتر نشد، بلكه موجب از دست رفتن تماشاگر واقعي تئاتر نيز شد. تئاتر، هنرمندان خود را مي‌طلبد، سخت كوشاني كه تحت هر شرايط نمايش خود را به اجرا در مي‌آورند. آنان بازيگران عرصه‌اي هستند كه تماشاگران به طور زنده شاهد كوچك‌ترين حركات‌شان روي صحنه هستند، اما در سينما هرگز چنين واقعه‌اي رخ نمي‌دهد. در سينما ممكن است يك صحنه بارها و بارها براي نتيجه بهتر تكرار شود و بازيگر فرصت دارد تا صحنه مورد نظر كارگردان را از كار در بياورد، اما اين فرصت هرگز در اختيار بازيگران تئاتر قرار داده نشده و نمی شود. آنان بايد بي‌نقص و محكم و بدون تكرار روي صحنه خودنمايي كنند. هر گونه اشتباه از سوي آنان واكنش تند تماشاگران را در پي خواهد داشت. در دنياي سينما، بازيگران و كارگردانان بزرگي بوده‌اند كه از تئاتر به سمت سينما رفته و آن را اعتلا بخشيده‌اند، در ايران نيز چنين بوده است. آيا اين اتفاق از سوي بزرگان سينما در تئاتر اتفاق افتاده است؟ هرگز رخ نداده و نخواهد داد، مگر اينكه آنان نيز ريشه در تئاتر داشته باشند. در صحنه‌هاي تئاتر، هر هنرمندي مي‌تواند توانايي خود را بسنجد، چه سينمايي و چه تئاتري، اما موفقيت در اجراي نمايش، عيار اين گروه خواهد بود. اين يك اصل غير قابل تغيير است كه اهالي سينما نمي‌توانند هنر تئاتر را اعتلا بخشند، اما هنرمندان تئاتر بارها و بارها سينما را اعتلا بخشيده و خواهند بخشيد.
سيدرضا اورنگ
