اخبار هنری : پیشرفت نکردن هنر،سینما و تئاتر ایران همپای کشورهای صاحب هنر و سینما دلایل مختلفی دارد،اما مهم ترین دلیل این است که آنها شدیدا به مخاطب احترام گذاشته و تا آنجایی که ممکن است خواسته های آنان را در هنر،به خصوص سینما اعمال می کنند،زیرا شعار آنها از ابتدا این بوده است:«همیشه حق با مخاطب است».این راز موفقیت شان است،نه ریخت و پاش های آنچنانی و دست دراز کردن به سوی دولت.
آنها برخلاف ایرانی ها مخاطب را به چشم پول نگاه نمی کنند،آنان را کسانی می دانند و می بینند که بدون حضورشان، هنر معنایی نداشته و پیشرفت نخواهد کرد.همیشه نیز برای شان جان مخاطب و آسایش آنان از اولویت برخوردار است.
دیروز شهرداری نیویورک اعلام کرد از روز جمعه محل های تجمع بیش از 500 نفر در این کلانشهر ممنوع است.تئاترهای برادوی که قلب همیشه تپنده هنر در این شهر و حتی جهان هستند،به محض وصول این اعلامیه،حتی یک روز زودتر از موعد مقرر درهای تئاتر را بستند،اصلا نیز به زبان نیاوردند که خسارت ما را بدهید!این خیلی مهم است.وقتی مدیران هنری جان مخاطب،سلامتی وآسودگی آنان برای شان مهم باشد،سریع و قاطع تصمیم می گیرند و هماهنگ اجرا می کنند.
در کشورهای بسیاری نیز سینماها و مراکز هنری تعطیل شده،همه به خاطر سلامتی و حفظ جان مخاطب پذیرفته و اصلا ادعای خسارت نکرده اند.مطمئنا در آمد کشورهای پیشرفته و صاحب سینما بسیار بیشتر از ایران است و با تعطیلی خسارت کلانی می بینند،اما سینماها را بستند و دم برنیاوردند تا خطر از سر جامعه رفع شود.
در ایران تا اعلام شد سینماها بسته شده اند،صدای برخی از سینماداران نوکیسه و تازه کار درآمد که خسارت ما را دولت باید جبران کند!حتی برخی ادعای خنده داری مطرح کرده و درخواست تعطیلی جشنواره ها را کرده و خواستار شدند بودجه آنها را به جیب گشاد این عده بریزند!
این نشان می دهد که این تعداد معدود نوکیسه،جان و سلامتی مخاطب برای شان پشیزی ارزش نداشته و فقط به جیب خود فکر می کنند.سینماداران باکلاس و اصیلی نیز در ایران داریم که اصلا اعتراض نکرده و نمی کنند،زیرا هم حرفه ای هستند،هم با تلاش خود موفق بوده اند و مهم تر اینکه اهل صدقه گرفتن نبوده و نیستند.
سینماداران حرفه ای می دانند که این حرفه مانند مشاغل دیگر بالا و پایین دارد،همان گونه که برای شان سودآوری داشته،ضرر هم دارد،اما سینماداران نوکیسه چنین فکر نکرده و نمی کنند،چون اصالت سینماداری نداشته و با چم و خم کار آشنا نیستند!
سینماداران اصیل در ایران و جهان می دانند،همان گونه که مخاطبان چراغ سالن ها را روشن نگه داشته اند، آنان نیز باید چراغ دل آنان را روشن نگه داشته و در حفظ جان شان تلاش کنند.
حضور مخاطب باعث پیشرف هنر و سینما می شود،نه پول جیب شان.
کشورهای صاحب سینما و هنر به این اصل ده ها سال پیش رسیده و به آن عمل می کنند،اما در ایران هنوز از سوی عده زیادی درک نشده و نمی شود.
امکان ندارد با وجود افراد نوکیسه و افکار مادی شان هنر و سینمای ایران پیشرفت کرده و به استانداردهای جهانی برسد.برای پیشرفت در هنر و به خصوص سینما،باید دریادست و آزاد اندیش بود و چشم به دست این و آن نداشت.
جان مخاطب مهم است یا پول گیشه؟!
