درگذشت ناگهانی و جانگزای یک بازیگر

اخبار هنری: ماه چهره خلیلی هنوز راه درازی در پیش داشت

ایام آن قدر بد و اسفناک شده است که هر بار خبری بدتر از خبر قبلی در عالم هنر و سینما منتشر می شود.هنوز سایه سنگین مرگ استاد خسرو سینمایی بر شانه های مان سنگینی می کرد که خبر درگذشت ناگهانی ماهچهره خلیلی سایه آن را سنگین تر از همیشه کرد.
باور کردن چنین اخبار حزن انگیز و جانگزایی بسیار سخت است،اما باید باور کرد و به آن گردن نهاد،چون خواست تقدیر است و با تقدیر نمی توان پنجه در پنجه انداخت.
مرگ هر انسانی آزار دهنده است،به خصوص در عالم هنر،اما درگذشت هنرمندان جوان دردناک تر است،زیرا امید می رفت که سال های زیاد دیگری را هنرنمایی کنند.
ماهچهره خلیلی در سنی قرار داشت که اوج زندگی یک انسان و هنرمند محسوب می شود،بسیاری در این سن خوش درخشیده و جاده های شهرت را در نوردیده اند.وی با اینکه بازیگر نام آشنایی بود و از بسیاری بازیگران دیگر از لحاظ توانایی و فیزیک سر تر بود،اما هرگز وارد حاشیه نشد و دامن پاک خویش را از لکه سیاه شایعه دور نگه داشت.
ماه چهره خلیلی تنها بازیگری در زمان ما بود که از فیزیک و میمیک مناسب برای ستاره شدن برخوردار بود، اما این چنین نشد،زیرا نه کارگردانان کاربلدی وجود داشتند که او را هدایت کنند و نه خودش توانایی هایش را کشف کرد،شاید هم نمی خواست تبدیل به یک ستاره شود.تنها داوود میرباقری بود که توانست بخشی از توانایی های خلیلی را در سریال مختارنامه از قوه به فعل درآورد.
ماه چهره خلیلی که بازیگری تحصیل کرده بود، اگر خودش با تمام وجود می خواست، می توانست تنها ستاره زن سینمای پس از انقلاب ایران باشد.
این بازیگر جذاب، آن گونه که باید بازیگری را جدی نگرفت یا خودش نخواست جدی بگیرد، هرچند که از لحاظ کمیت پرونده پرباری دارد.ماهچهره خلیلی با اینکه در دهه ۴۰ زندگی خویش قرار داشت،اما توانایی اش در هنر بازیگری کشف نشد.
ای کاش ماه چهره خلیلی از ابتدا با کارگردانان بزرگ ایران همکاری می کرد تا استعدادش بیش از پیش شکفته و توانایی هایش در هنر بازیگری به تصویر در می آمد.
روزگار نخواست تا ماهچهره خلیلی بیش از این در عرصه هنر، هنرنمایی کند و مقابل دوربین بدرخشد.
امروز همه سینمای ایران،رسانه ها و مردم از مرگ این بازیگر بی حاشیه دچار شوک شده ودر بهت به سر می برند.آن قدر بی حاشیه بود که خبر بیماری اش را نیز بسیاری نمی دانستند.
خدا بیامرزد ماهچهره خلیلی را و شامل رحمت خویش کند.

سید رضا اورنگ