اخبار هنری : سرانجام خبری را که هنردوستان و علاقه مندان موسیقی دوست نداشتند ببینند و بشنوند،دیدند و شنیدند: محمدرضا شجریان در گذشت.همه می دانستند دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد،اما کسی دوست نداشت باور کند.
استاد شجریان قریب 5 سال با این بیماری مهلک دست و پنجه نرم کرد،بارها نیز به بیمارستان رفت و ترخیص شد.در این پنج سال همه دوستداران نگران حال هنرمند خوش الحان خود بودند و مدام جویای احوالش می شدند،چون دوست داشتند استاد آوازشان دوباره هنرنمایی کرده و آنان را با هنر خویش از لذت به عرش برساند.
رسانه ای تیتر زده بود:محمدرضا شجریان غزل خداحافظی را خواند.
نمی خواهیم بگوییم این رسانه شیطنت کرده،اما باید متذکر شد کسانی غزل خداحافظی را می خوانند و می روند که آثاری از آنان به جا نمانده باشد،اما استادی مانند شجریان که این همه اثر از خود باقی گذاشته و هر لحظه که اراده شود، می توان نوای آوازش را شنید و از غزلخوانی اش لذت برد،چگونه نام،صدا و یادش از ذهن و دل مردم پاک می شود؟
برخی از رسانه ها نیز از عنوان خاموشی استاد آواز ایران استفاده کرده بودند که آنان نیز به بیراهه رفته اند،چون صدای استاد هیچ گاه خاموش نشده و نمی شود،زیرا ماندگار است.
محمدرضا شجریان در دوره ای وارد عرصه موسیقی ایران شد که استادان بزرگی در این میدان یکه تازی می کردند،اما همگان می دانستند که این جوان تازه از راه رسیده،امید آینده موسیقی ایران و هنر آواز است.
با درگذشت استادان آواز ایران و پیشرفت روزافزون شجریان، وی خیلی زود گل سرسبد موسیقی و آواز ایران شد.بیش از 40 سال بی رقیب بود و بی رقیب ماند.در این مدت جوانان با استعداد و توانایی وارد حوزه آوازخوانی شدند،اما هیچ کدام نتوانستند رقیبی برای استاد باشند . خود تازه از راه رسیدگان نیز می دانستند و می دانند که یکه تاز عرصه هنر آواز ایران محمدرضا شجریان است و خواهد بود.همایون شجریان امروز در آوازخوانی شهرت بسیاری کسب کرده،اما هنوز با پدر هنرمندش که در مکتب او هنر موسیقی و آواز را آموخته فاصله دارد.
استاد محمدرضا شجریان پای درس استادان بزرگی نشست و کسب فیض کرد.بسیار نیز در دستگاه های موسیقی ایرانی و مقامی تحقیق کرد.
او روزهای طاقت فرسا و تمرین های سختی را پشت سر گذاشت تا به مقام استادی در آواز ایران برسد.وقتی وارد این عرصه شد،به خوبی می دانست برای موفق شدن،شانه به شانه بزرگان موسیقی ایران ساییدن و از آنان سبقت گرفتن،ممارست و شکیبایی بسیار می خواهد.شجریان بسیار مداومت کرد تا به این مقام رسید.
سرانجام پیمانه عمر محمدرضا شجریان نیز مانند استادان رفته اش لبریز شد.عمری با برکت داشت و توانست موسیقی ایران و هنر آوازخوانی را ارتقا دهد و از استادانش پیشی بگیرد.همان گونه که او ردیف آوازی استادانش را ضبط و حفظ کرد،آثار او نیز ضبط و حفظ شده تا فانوس راه جوانانی باشد که می خواهند در عرصه موسیقی ایران جولان داده و یکه تازی کنند.
خدا این قاری قرآن و آوازخوان بزرگ ایران را بیامرزد.
این مصیبت بزرگ را به همایون شجریان و خانواده محترم استاد شجریان تسلیت می گوییم.
سیدرضا اورنگ