اخبار هنری:
فیلم Kiss Kiss Bang Bang به عنوان نمونه هایی ژانر متا نوآر – اگر چنین چیزی وجود خارجی داشته باشد- به اندازه لذتی که رابرت داونی جونیور از تمسخرهای بی پایان خود در قالب یک دزد تبدیل شده به بازیگر که در یک ماجرای قتل گرفتار شده، می برد مخاطب را غرق در خنده می کند. اولین تجربه کارگردانی شین بلک، ترکیبی محترمانه از ژانر نوآر و اکشن است. در شرایطی که اتفاقات فیلم تا سطح یک فیلم جنایی کلاسیک از لحاظ تنش پیش می رود، کارگردان مطمئن می شود که شخصیت های اصلی فیلمش را در دنیای واقعی نگه دارد و آن ها را وادار به واکنش هایی کند که هر یک از ما ممکن است در شرایطی چنین دشوار چنین کنیم. در اینجا گفتگوی بین رابرت دوانی جونیور و وال کیلمر- که بهترین بازی خود پس از Tombstone را در نقش یک کارآگاه خصوصی همجنسگرا با نام گی پری ارائه می دهد- را آورده ایم که احساس کلی فیلم Kiss Kiss Bang Bang را در خود خلاصه کرده است:
پری: بعد از ماشین، اسلحه ام رو هم همون حوالی توی دریاچه می اندازی. وقتی اون ها دریاچه رو بگردند چه اتفاقی می افته؟ فکر می کنی بتونند تپانچه من رو پیدا کنند؟ خدای من. واژه «احمق» رو توی دیکشنری جستجو کن؛ می دونی چی پیدا می کنی؟
لوکهارت: یک عکس از خودم؟
پری: نه؛ تعریف کلمه ی احمق که خودتی.
از زمان انتشار فیلم The Maltese Falcon، مخاطبان سینما عاشق ژانر نوآر شدند. فیلم های جنایی بسیار خوش ساختی اینچنینی، یک فضای تاریک زیبا را با تم هایی تاریک تر ترکیب کرده و برخی از تکان دهنده ترین فیلم های تاریخ سینما را تولید کرده اند. این سنت که از دوره کلاسیک سینما در دهه ۱۹۴۰ مشتق شد، در طی سال های پس از آن همواره یک اعتبار و محبوبیت مداوم را حفظ کرده که مرهون ترفندهای خلاقانه برخی از فیلمسازان مدرن بوده و به راه افتادن موجی جدید به نام نئونوآر منتهی شده است. عناصر بسیاری در ژانر نئونوآر وجود دارند که باعث شده اند رده بندی یک فیلم در این ژانر دشوار باشد.
نورپردازی با کنتراست بالا، برداشت های طولانی، فضاهای تاریک و شب گونه، راویان غیرقابل اعتماد، شخصیت های قهرمان منفی نگر، زنان زیبا و خطرناک، و داستان های پیچیده همگی از عناصر فیلم نئونوآر هستند اما در مرکز خود، نئونوآر یک ژانر بی شکل است که به همان اندازه که بر اساس زیبایی شناختی دسته بندی می شود، بر اساس احساس فیلمی که این ویژگی ها را دارد نیز دسته بندی شده است. لازم نیست یک فیلم در مورد کارآگاهی با کلاه نمدی و بارانی بلند در حال راه رفتن در خیابانی بلند در یک شب بارانی باشد تا به آن برچسب فیلم نئونوآر زده شود، تنها لازم است مقداری اضطراب و از خود بیگانگی در کنار مقادیر زیادی جرم و جنایت وجود داشته باشد که بتوان یک فیلم را نئونوآر نامید.
