اخبار هنری : چرا فیلم “ابراهیم حاتمیکیا” به ویاودی رسید؟ آن هم فیلم کارگردانی که تمام ساختههای یک دهه اخیرش، با آب و تاب فراوانی در نوروز نمایش داده شد.نمایشهایی که همواره انگ حمایت بیشائبه مدیران دولتی و البته سیستم پخش را به خود دیده.
آیا حاتمیکیا آنقدری زیرکی دارد که بداند در پس پرده عدمحمایت تماشاگران از فیلمش در جشنواره سال گذشته فجر و البته ناکامی در جلب نظر داوران و اتصال این جریانات به رکود حالا حالاهای سینما، یک شکست فاحش در گیشه انتظارش را میکشد؟
یا آن اندازه در مقام مصلح برآمده که برای راهاندازی سامانهای که با نمایش جدید چند سریال، نتوانسته سرپا بایستد، اعتبار خود و اثر آخرش را قربانی رونق این جریان جدید کرده و خود را در شمایل یک انتلکتوئل وطنی تثبیت نماید؟
دو سال و نیم پیش که حاتمیکیا وسط نمایش جشنوارهای “به وقت شام” از راهنمای سالن اطلس مشهد خواست چراغها را روشن کند، به روی سن رفت و آنطور که یک کودک را تهدید میکنند، از چند نفری که داشتند برای چند ثانیه، با موبایلهایشان فیلم میگرفتند، با لحن تندی از بر باد رفتن سرمایهها گفت.
حالا آقای کارگردان حساس ترجیح داده، فیلم را با صرفنظر از اکران گسترده، بر بستر اینترنت بفرستد.
حاتمیکیایی که حذف شدن زودهنگام فیلمش از جمع بهترین آثار از نگاه تماشاگران سال گذشته فجر را یک شوخی بزرگ دانسته بود آیا حالا خود با این شکل نمایش، وارد همان بازی نشده؟ یا میخواهد جلوی بازی خوردنهای حاصل از ترکشهای بعدی فیلمش را بگیرد؟ علت، هر کدام از این دو حالت که باشد، منتج به یک حقیقت است : زیرکی آقای کارگردانی که قواعد بازی را به خوبی میداند.او چه آگاهانه وارد این بازی شده باشد و چه مصلحانه و مشفقانه، باز برنده بازیای است که خیلیها این بار دیگر انتظار شکستش را داشتند.
بیا تا از نو مرور کنیم : به واقع چرا فیلم حاتمیکیا به ویاودی رسید؟
مجتبی اردشیری