مارک کرمود | آبزرور
۱۰۰ از ۱۰۰
می‌توان گفت که فلچر ستاره اصلی این نمایش است؛ یک کارگردان که علاقه و شور و شوق او برای داستان‌سرایی موزیکال در هر قابی دیده می‌شود و بسیار درخشان است. او در این فیلم به تمام قله‌های احساسی دست پیدا کرده و فیلم خود را به اوج رسانده است.
▪️سایمون تامپسون | آی جی ان
۹۰ از ۱۰۰
فیلم راکت من یک تجربه بسیار احساسی و فراموش نشدنی است که انتظارات را برای آثار بیوگرافی این‌چنینی بالا برده است.
▪️سورن اندرسون | سیاتل تایمز
۸۸ از ۱۰۰
تارون اگرتون در سرتاسر این فیلم در حال دستور دادن و فرمانروایی است. ایفای نقش او به معنی واقعی کلمه شگفت‌انگیز است؛ خود فیلم هم همچنین.
▪️فیل دِ سمیلن | تایم اوت
۸۰ از ۱۰۰
اگر یک نقطه مشترک بین فیلم راکت من و فیلم حماسه کولی وجود داشته باشد، اجراهای مرکزی آن است که فرمانروایی می‌کند و تمام توجه‌ها را به سمت خود می‌کشد.
▪️بلیک گلوب | کانسیکوئنس آو ساوند
۷۵ از ۱۰۰
حتی اگر فیلم Rocketman یکی از همان آثاری باشد که شما تصور می‌کنید دقیقا همان چیزهایی را که انتظار دارید، مشاهده خواهید کرد، باید این موضوع را در نظر داشته باشید که این فیلم باز هم می‌تواند شما را هیجان‌زده، شگفت‌زده و حیرت‌زده کند.
▪️برایان ترویت | یو اس ای تودی
۷۵ از ۱۰۰
هدیه‌های جان، موسیقی‌های او هستند و حالا به واسطه فیلم راکت من، زندگی فوق‌العاده جذاب و پر از ماجرای او توانست به طرز ارزشمندی روی پرده سینماها به نمایش در بیاید.
▪️پیتر بردشاو | گاردین
۶۰ از ۱۰۰
فیلم راکت من یک اثر راستگو و احساسی است که از موسیقی‌های التون جان و همچنین تصویر عمومی او تقدیر کرده است. اما خود این شخص را نادیده گرفته و خودش را بررسی نکرده است.
▪️مایک لاسل | سان فرانسیسکو کرونیکل
۵۰ از ۱۰۰
این فیلم شامل چندین اثر بسیار محبوب و مشهور است اما آن‌ها آنقدر بد اجرا می‌شوند که شما از هر نظر حق متعجب شدن را دارید و حتی این فکر هم به ذهنتان می‌رسد که این همه تلاش و هیاهو برای چه چیزی بوده است.
▪️دیوید ادلستاین | مجله نیویورک (ولچر)
۴۰ از ۱۰۰
درست همانند دیگر داستان‌های بیوگرافی و سرگذشتی، فیلم راکت من هم با داستان خود کاری می‌کند که تا حد زیادی حس ترحم ایجاد شود؛ البته موسیقی زیبای این اثر برخی ضعف‌ها را می‌پوشاند.
میانگین امتیاز منتقدین: 69
