لی‌یِف نیکالایویچ تالستوی

اخبار هنری :

همانطور که در زندگی‌هامان رؤیای هزاران رؤیای دگر می‌پروریم، این زندگی‌مان یکی از هزاران زندگیی از این گونه است و ما از آن زندگیِ حقیقیِ اصیل واقعی وارد این یکی می‌شویم، آن زندگی راستینی که ترکش می‌کنیم تا در این یکی وارد شویم و هنگامیکه می‌میریم به آن بازمی‌گردیم. زندگی‌مان یکی از رؤیاهای آن زندگی واقعی دیگر است و این سلسله نهایت ندارد تا برسیم به تنها و آخرین زندگی حقیقی ــ زندگی خداوند.

به دنیا آمدن و نخستین ادراک‌هامان از جهان در حکمِ به خواب رفتن و شیرین‌ترین رؤیاها را دیدن است: مرگ قسمی بیدار شدن است. در جوانی مردن به این می‌ماند که آدمی را هنگامی بیدار کنیم که هنوز چندانکه باید نخفته است. در پیری مردن زمانی است که او از خفتن سیر شده است و رفته رفته خواب‌هایش بریده بریده می‌شود و به خواست خود از خواب بیدار می‌شود. خودکشی به کابوسی می‌ماند که از آن روی تمام می‌شود که آدم به یاد می‌آورد که خواب است و دانسته خود را از خواب بیدار می‌کند.