اخبار هنری : هلبوی شخصیتی است که «مایک مینیولا» به دنیای کمیک معرفی کرد و امسال با ریبوتی برای فرنچایز سینمایی خود همراه بود که در مقایسه با آثار گیرمو دل‌تورو حرف چندانی برای گفتن نداشت. این عنوان هم در گیشه و هم در بین منتقدین با شکست بدی مواجه شد.
ریبوت هلبوی که با درجه سنی R عرضه شده، جز وحشی‌گری، خشونت و دیالوگ‌های ناهنجار چیزی برای ارائه ندارد. عجیب نیست که این فیلم در آخر هفته افتتاحیه خود فقط کمی بیشتر از یک‌پنجم بودجه خود را به جیب زد. هر چند «دیوید هاربر» در نقش هلبوی و «یان مک‌شین» در نقش پروفسور بروم یا همان پدر هلبوی، سعی در نجات دادن فیلم در برابر کمبود صادقانه خلاقیت می‌کنند و با ارائه بازیگری مثال‌زدنی خود تا حدودی در این زمینه موفق بوده‌اند.
فیلمنامه این فیلم ظاهرا روی ملکه‌ای شیطان‌صفت با بازی «میلا مُوُویچ» متمرکز می‌شود که توسط شاه آرتور کشته و بعد از مدتی، با نقشه‌هایی برای نابودی دنیا، دوباره زنده شده است. این قضیه سرنوشت جهان را بر دوش هلبوی و همراهان خود با بازی مأیوس‌کننده «دنیل دای کیم» و «ساشا لین» می‌گذارد. در این مسیر، هلبوی با گذشته و سرنوشت پیشین خود به عنوان پدیدآورنده نابودی، دست به گریبان می‌شود و همچنین با دشمن دیرینه‌ای به نام «بابا یاگا» با بازی «اما تِیت» در خانه‌ای که او را تبعید کرده، مواجه است.
بعد از اینکه «گیرمو دل‌تورو» و «ران پرلمن» در نقش هلبوی احتمال ساخت نسخه سوم فرنچایز را صفر دانستند، «نیل مارشال» که سابقه کارگردانی دو قسمت از بهترین‌های سریال «Game of Thrones» با عناوین «Blackwater» و «The Watchers on the Wall » را داشت، به عنوان کارگردان ریبوت این فرنچایز معرفی شد. این فیلم هر چند از خلاقیت‌های این کارگردان در آثار قبلی خود کمتر به ارث برده و فقط در برخی سکانس‌ها مانند صحنه‌ای که بابا یاگا در آن حاضر است یا لحظات شوکه‌کننده‌ای که در ۱۲۱ دقیقه شاهد آن هستیم، اثرات مفید او حس می‌شوند. ریبوت هبوی عاری از شور و شوقی است که اولین فیلم این فرنچایز به مخاطبان ارائه داد. داستان‌گویی شلخته است و صحنه‌ها خارج از ترتیب به نظر می‌رسند که مخاطب را گیج می‌کند.
هلبوی جدید را می‌توان مجموعه‌ای از ضعف جلوه‌های ویژه دانست که با اکشنی به‌‌هم ریخته و دیالوگ‌های ناهنجاری برای جلب توجه مخاطبان جوان‌تر همراه شده است. با اینکه اشاره‌هایی به کامیک‌بوک شده، همچنان طرفداران پرشور از این نومید می‌شوند که هلبوی جدید بیشتر سعی کرده بلاکباستری هالیوودی باشد تا ادای احترامی به اثر مایک مینیولا.
در فیلم هلبوی شاهد سکانس‌های کوتاه خوبی هستیم. وقتی هبوی خود را در رویایش به عنوان نابودکننده دنیا و در حال چپاول کردن لندن می‌بیند، شاهد جلوه‌های ویژه در بهترین حالت و رنگ قرمزی که ما را به یاد کامیک‌بوک می‌اندازد، هستیم. متأسفانه مشکل اینجاست که این صحنه همانطور که فیلم را به خوبی آغاز می‌کند، با بخشی از یک رؤیا بودن و ادامه‌ندادن پلات به همان روند، آن را خراب می‌کند.
بهترین بخش‌های فیلم هلبوی شامل هاربر و مک‌شین است. این دو بازیگر جلوی دوربین به خوبی با یکدیگر هماهنگ شده و صحنه‌های نابی را پدید می‌آورند. این دو در سکانس‌هایی همچون یک پدر و پسر واقعی می‌مانند؛ مانند سکانسی که پروفسور بروم شاخ‌های هلبوی را می‌تراشد. به همین دلیل مایه تأسف به نظر می‌رسد که به مک‌شین، آن طور که باید زمان کافی برای جلو بردن داستان داده نشده است.
جوک‌های هاربر به طور کلی در زمان مناسب گفته نمی‌شوند و بیشتر اوقات فریادی به سمت مخاطبین با کمی ارجاعات کامیک‌بوکی محسوب می‌شوند. هلبوی جدید هالیوود سعی و خطاست که از نسخه قدیمی 15 سال گذشته، بسیار تاریک‌تر و پیچیده‌تر است و گاهی اوقات حوصله‌سربر و بدون نیاز گوش‌خراش می‌شود. او همچنین با فیلنامه‌ای همراه شده که نه تنها کمکی نمی‌کند، بلکه بنیاد هر صحنه را مضحک‌تر به پرده نقره‌ای می‌آورد.
صحنه بعد از تیتراژ این عنوان راهی برای ادامه دادن این فرنچایز باز می‌کند اما با اوضاع خراب آن در باکس‌آفیس کمتر کسی انتظار ادامه سازی داشت و همینطور هم شد. چندی پیش بطور رسمی اعلام شد که ساخت ادامه این ریبوت منتفی شده و استودیو علاقه‌ای به ساخت قسمت دوم سری جدید پسر جهنمی ندارد. در هر حال تلاش برای ریبوت کردن این فرنچایز شکست خورده به نظر می‌رسد؛ چرا که مارشال در به وجود آوردن فیلمی به یاد ماندنی ناموفق بوده است. فیلم هلبوی برای زنده ماندن در دل طرفداران باید بیشتر از این مقدار تلاش کند و حداقل در زمینه‌هایی بهتر از نسخه گیرمو دل‌تورو باشد.
منبع : آریامووی
