اخبار هنری :
۱- تهیه‌کننده‌ها
قوی باشید. اعتمادبه‌نفس داشته باشید. به اندازهٔ کافی بخوابید و آرامش خودتان را حفظ کنید. باید احساس راحتی کنید و آرامش داشته باشید؛ حتی وقتی نمی‌دانید می‌خواهید چه کاری بکنید (که ممکن است اغلب این‌طور باشد). بی‌عرضه و ضعیف‌النفس نباشید! اجازه ندهید آدم‌های کوچک‌بینی که فقط به جزییات اهمیت می‌دهند و کلیات را نمی‌بینند، شما را تحت فشار قرار دهند. نگران حرف‌هایی نباشید که دیگران پشت سر شما می‌زنند؛ آن‌ها تا فیلم تمام نشود چیزی را نمی‌فهمند.
۲- پای ایده‌های‌تان بایستید.
به عنوان کارگردان مصمم و ثابت قدم باشید. یکی از دلایلی که ممکن است کارگردان در بحث درباره موضوعی قافیه را ببازد این است که تصورات روشن و کاملی از ایده‌اش نداشته باشد؛ یا این‌که از سر استیصال، به دیگران اجازه مداخله در چیزهایی را بدهد که اصلاً نیازی به آن‌ها نیست. سخت نگیرید اما به دیگران هم اجازه ندهید که به شما بگویند چه‌طور فیلم‌تان را بسازید.
۳- پارانویای پول
می‌توانید بودجه را هم کنترل کنید. همه این کار را می‌کنند، پس چرا شما نتوانید؟ مرحله به مرحله سراغ بودجه بروید و در این مورد تصمیم‌گیری کنید که آیا در هر مرحله همه چیز همان‌هایی است که به‌شان نیاز دارید. مسئولان بخش‌های مختلف گروه تولید تلاش می‌کنند تا جایی که بتوانند از فهرست اقلام لازم برای صحنه‌ها و مراحل مختلف تولید سود ببرند؛ پس ممکن است در فهرست اقلام لازم با مواردی برخورد کنید که واقعاً نیازی به آن‌ها نیست یا این‌که قابل‌حذف هستند. پس کسی مثل شما باید جلوی‌شان را بگیرد، چون تهیه‌کننده‌ها لزوماً اهمیتی برای این موارد قائل نیستند و اصلاً ممکن است با آن‌ها تبانی کرده باشند. پس اجازه ندهید بخش‌های مختلف تولید از اقلام لازم برای جلوه‌های ویژه و سایر اقلام بی‌دلیل استفاده کنند و آن‌ها را صرف دکور و کارهایی کنند که شما به‌شان نیازی ندارید و فقط هزینه‌شان به اثر شما تحمیل می‌شود.
۴- بازیگران
بازیگران فیلم شما بدون کمک و تنها هستند و خودشان این موضوع را می‌دانند. به همین خاطر ممکن است خودشان را تخلیه هیجانی کنند و احساسات‌شان را به صورتی اغراق‌آمیزی نشان دهند. شما در جایگاه کاملاً مناسبی قرار دارید تا بتوانید به آن‌ها کمک کنید. پس یک عوضی خودخواه نباشید. چه بخواهید و چه نخواهید کنترل صحنهٔ فیلم‌سازی در دستان شماست. بازیگری که روی صحنهٔ شما می‌گرید شاید این کار را براساس تمایل شدیدش به خرسندی شما انجام می‌دهد. در این مورد می‌توانید با صادق بودن با آن‌ها به‌شان کمک کنید تا بتوانند شما را خوشحال کنند. هدایت بازیگران را ساده انجام بدهید. وقتی واقعاً نمی‌دانید آن‌ها درباره چه چیزی صحبت می‌کنند وانمود کنید که حرف‌های‌شان را می‌فهمید و سپس به آن‌ها بگویید که از آن‌ها چه می‌خواهید.
۵- فیلم‌نامه
فیلم‌نامه مجموعه‌ای از ایده‌ها و یک راهنما است، نه واقعیت قطعی و تغییرناپذیر. با آن راحت و آزادانه مواجه شوید. از ایده‌هایی که در حین کار به دست می‌آورید ــ و در فیلم‌نامه وجود ندارند ــ سود ببرید. نمی‌توانید فیلم زنده و پرشوری براساس طرح‌های از پیش تعیین‌شده بسازید. سخت نگیرید و ببینید چرا اتفاقاتی که در مقابل شما روی می‌دهند برای پروژه خوب هستند، نه بد. اگر اتفاق‌های بدی را شاهد بودید، دیالوگ‌های جدید بنویسید یا دست به بداهه‌پردازی بزنید.
۶- فیلم‌برداری
با نورپردازی خل‌بازی درنیاورید. واقعاً دیگر به این کارها نیازی ندارید. امروز کار به‌مراتب راحت‌تر شده است و اصلاً از درجه‌های مختلف رنگ و نورهای کم به‌راحتی می‌توانید در جهت زیبایی‌شناسی اثرتان بهره ببرید. ضرباهنگ و حال‌وهوای فیلم را زنده نگه دارید. بیش از حد روی بی‌نقص و تمام‌عیار شدن یک نما، این ور و آن ور کردن وسایل، و بازی کردن با حرکت بازیگران در صحنه وقت نگذارید؛ فقط صحنه‌تان را بگیرید. بیش از حد درباره‌اش فکر نکنید. یک مدیر فیلم‌برداری واقعاً کاربلد را به کار بگیرید ولی با او وارد جنگ و بگومگو نشوید. او همان طور شما را تحت کنترل دارد که شما بازیگران را، پس می‌تواند اشک‌تان را دربیاورد.
