اخبار هنری:
ـــ «همشهری کین» را زمانی دیدم که یک سینه فیل نوجوان بودم. سرتاپای وجودم سرشار از ستایش شخصیت محوری فیلم شد. او را شگفت و باشکوه یافتم. برای من اورسن ولز و چارلی فاستر کین یکی بودند و ستایشگر هردوشان بودم و می‌پنداشتم که فیلم ثناگوی جاه طلبی و قدرت اوست. بعدها که دیگر منتقد سینما شده بودم ــ یعنی آزموده‌تر در تحليل لذت بردنم از فیلم ــ «همشهری کین» را چندین بار دیگر دیدم و دقیقا به جنبه نقادانه فیلم پی بردم، یعنی وجه هجونامه‌ای‌اش. من فهمیدم که با شخصیت جديا للند (جوزف کاتن) است که باید همدلی کنیم؛ متوجه شدم که فیلم به وضوح وجه مضحک هر نوع موفقیت اجتماعی را به ما نشان می‌دهد. حال که دیگر کارگردان شده‌ام و شاید برای سی‌امین بار «همشهری کین» را مرور می‌کنم، وجه دوگانه قصه پریان و حکایت اخلاقی‌اش است که بیشترین تاثیر را بر من می‌گذارد…
La Nuit américaine, 1973
Dir. François Truffaut
