اخبار هنری : جای خالی ماهچهره خلیلی در خاک ایران
زندگی در غربت برای عاشقان وطن سخت است و از آن سخت تر،مردن در غربت و خفتن در خاکی است که بوی وطن نمی دهند. همیشه اعتقاد داشته و دارم که هموطن باید در وطن دفن شود.
شاید برای برخی باورپذیر نباشد،اما به دلیل ترس از مردن در غربت و ندیدن دوباره خاک وطن،هرگز قدم از خاک ایران بیرون نگذاشته و نخواهم گذاشت.دوست دارم زیر خاکی که روی آن قدم نهاده ام دفن شوم.
برای همین غربت و در غربت مردن احساساتم را جریحه دار کرده و هرگاه خبری به گوشم رسیده یا به چشمم می آید که هموطنی از هموطنان من در غربت مرده و در خاک بیگانه خفته اند، دیدگانم تر شده و بر غربت آن هموطن غریب آه کشیده و می گریم.
درگذشت زنده یاد ماهچهره خلیلی دور از وطن، دردناک بود و دردناک تر از آن،دفن در غربت بود که دوباره اشک مرا از دیده روان کرد.
هرچند به تصمیم خانواده وی و دیگر خانواده ها احترام گذاشته و می گذارم،اما نمی توانم احساساتم را نادیده گرفته و بگیرم.
غربت سخت است و من با تمام وجود آن را حس می کنم،چون در وطن خویش غریبم و این غربت بسیار سنگین تر است و دردناک تر.
ماهچهره خلیلی،عاشق ایران بود و تعلق خاصی به آن داشت،هرچند که در کشور بیگانه زیست می کرد،اما دلش با زادگاه خویش بود و نمی توانست دل از آن بکند.وقتی این بانوی میهن پرست،هزاران کیلومتر را طی می کند که فرزندش را در خاک ایران به دنیا آورده تا شناسنامه و هویتی ایرانی داشته باشد،بی شک دوست داشت پس از مرگ نیز بدنش در خاک وطن دفن شود،نه تربت بیگانه،اما خواست خانواده چیز دیگری بود.
هرچند پیکر ماهچهره در خاک بیگانه جا مانده،اما روحش در آسمان ایران پرواز کرده و در فضای آن جولان می دهد.جسم را می شود اسیر کرد،اما روح آدمی اسارت پذیر نیست.
جای ماهچهره سینمای ایران در خاک وطن و قطعه هنرمندان خالی است،اما روح او در وطن است و یاد و نام او در دل مردم ایران باقی.
به رییس محترم خانه سینما و اعضای هیات مدیره آن پیشنهاد می دهم برای گرامی داشت ماهچهره خلیلی که تعلق خاطر خاصی به ایران داشت،سنگ قبری با نام وی در قطعه هنرمندان تعبیه شود تا غربتش کمتر احساس شده و مردم نیز با دیدن این سنگ قبر به یاد این هنرمند افتاده،خاطراتش را زنده کرده و برای آمرزش روح او فاتحه ای بخوانند و صلواتی بفرستند.
خداوند ماهچهره خلیلی را بیامرزد که ایرانی ماند و ایرانی مرد.
سیدرضااورنگ
