اخبار هنری :
دربارۀ هر موضوعی فیلم بسازم فرقی نمی‌کند همیشه به دنبال راهی می‌گردم تا در ضمیر تماشاگر فیلمم احساس‌هایی شبیه احساس‌های خودم برانگیزم: اندوه و ناتوانی دردناک جسمی که وقتی به من هجوم می‌آورد که می‌بینم مردی در ایستگاه اتوبوس هق هق گریه می‌کند و کاری از دست من برنمی‌آید، وقتی آدم‌هایی را می‌بینم که بیهوده تقلا می‌کنند به دیگران نزدیک شوند و نمی‌توانند، وقتی می‌بینم کسی ته‌ماندۀ غذاهای ارزان رستورانی محقر را می‌بلعد، وقتی اولین لک‌های پوستی را روی دست زنی می‌بینم و می‌دانم که خود او هم با تلخ‌کامی از وجود آن لک‌ها خبر دارد، وقتی آن نوع ظلم و بی‌عدالتی ترسناک و جبران‌ناپذیری را می‌بینم که چنین فاحش به چهرۀ انسان زخم می‌زند.
دلم می‌خواهد این درد را به تماشاگرم انتقال دهم، دلم می‌خواهد این رنج و عذاب جسمی را ببیند، دردی که گمان می‌کنم تازه دارم به عمقش پی می‌برم، رنجی که احساس می‌کنم دارد به درون فیلم‌هایم نشت می‌کند.
Krzysztof Kieślowski With Juliette Binoche On The Set Of THREE COLORS: BLUE, 1993.
