اخبار هنری : باغ فردوس از بناهای زیبا و مشهور تهران است که در زمان قاجاریه ساخته شده.این کاخ بزرگ و با صفا،از زمان ساخت تا مدت ها میان شازده های قاجاری دست به دست می شد که بعدها تغییر ماهیت داد.مدتی دبیرستان بود،بعد به یک مرکز فرهنگی تبدیل شد که اگر اشتباه نکنم زیر نظر بنیاد فرهنگی فرح فعالیت می کرد.پس از انقلاب نیز سال ها مرکز آموزش سینما بود تا اینکه سال ها بعد به دست یکی از معاونان سینمایی وزارت ارشاد،بساط مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی جمع و مدتی و سپس با تعجیل تبدیل به موزه سینما شد.
وقتی موزه سینما راه اندازی شد،چون هیچ گاه این مرکز آن گونه که باید جدی گرفته شود،جدی گرفته نشد،محل استراحت مدیرانی شد که پس از فراغت از کار اصلی خود که بیرون از موزه بود،برای رفع خستگی به باغ فردوس تشریف فرما می شدند تا در هوای فرحناک آنجا تنفس کرده و چند چایی دبش بنوشند تا سر حال بیایند!اگر فرصت می شد،نگاهی هم به کارتابل کرده و برای خالی نبودن عریضه،گاهی گوش کارمندان را گرفته و نکته ای مهم یا غیر مهم را به آنان گوشزد می کردند تا نشان دهند مدیر آنجا هستند!
در حقیقت،تمام مدیرانی که بر مسند باغ فردوس«موزه سینما» تکیه زدند،خود را شازدگانی می دیدند که باید مانند شازده های قاجاری در این مکان دل انگیز تفرج کرده در قبال این تفرج و رفع خستگی،حقوق کلانی هم بگیرند که گرفتند و می گیرند!
هیچ کدام موزه را جدی نگرفتند،هر که آمد تغییری در بنا داد و چند وسیله اهدایی را به آن اضافه کرد.هیچ گاه به عنوان یک مرکز سینمایی مهم که کارکردهای مختلفی دارد،به آن نگاه کرده نشد و نمی شود.هیچ کدام از این شازده ها دنبال این نبوده و نیستند که این نهاد مهم،هم می تواند روی سینمای ایران تاثیر گذار باشد و هم منبع درآمد.هر کدام آمدند،استراحتی کرده،حقوقی چشمگیر گرفته و رفتند،نه ابتکاری به خرج دادند و نه گذاشتند دیگر افراد مبتکر برای موزه سینما طرح های نو ریخته و برنامه های جدید پیاده کنند.این مدیران شازده نشان،آن قدر تاثیرگذار بودند که کمتر کسی نامی از آنان به یاد دارد!
وقتی حسین انتظامی به میز سازمان سینمایی چسبید،ابتدا مدیری را تغییر نداد،اما بعد برخی را جابه جا کرد و دوستان خویش را نیز به کار گرفت تا حق دوستی را به جای آورد که الحق به جای آورد!
وقتی آب ها از آسیاب افتاد، یار غار و شریک کار خویش را به مدیریت موزه سینما برگزید و شازده جدید بر مسند باغ فردوس جلوس کرد.
مدیر جدید، الحق و الانصاف به دلیل تمکن مالی،اندام جسیم و روحیه خان منشی از مدیران دیگر بیشتر به شازده های قاجاری می ماند.
متاسفانه این مدیر نیز به دلیل اینکه عشقی به سینما نداشته و حتی دغدغه آن را نیز ندارد و از طرفی با سینما و باغ فردوس هم آن گونه که باید آشنا نیست،مانند مدیران یا شازده های قبلی نتوانسته کمک حال موزه سینما باشد.هرچند وی با دنیای اقتصاد و پول آوری کاملا آشناست،اما حتی از این توانایی خود نیز بهره نبرده تا موزه سینما را که دارای سه سالن نمایش فعال و یک کافی شاپ نیز هست را به سودآوری برساند و همچنان بودجه میلیاردی از دوستش رییس سازمان سینمایی می گیرد.
مدیر جدید نیز فقط بعد از ظهرها پس از رهایی از اشتغال اصلی خود،برای رفع خستگی و استراحت قدم به باغ فردوس گذاشته تا دمی بیاساسد و در هوای فرح انگیز آن چای نوشیده و یاد شازده های قاجاری را زنده کند!سپس به کارتابلی که همیشه پیش از آمدن روی میزش قرار داده شده نگاهی می اندازد و دستوری می نویسد.
از زمان مسند نشینی جدید نیز،هیچ گونه نوآوری دیده نشده و موزه مانند گذشته اداره شده و از کسادی آن کم نشده است.
حقیر مدیر موزه را چندان مقصر نمی دانم،تقصیر کار اصلی رییس سازمان سینمایی است که یار غار و شریک کار خویش را با خواهش و تمنا، باغ فردوس نشین اش کرده است.وقتی شخصی نمی تواند نهادی را اداره کند یا اصلا دلخواهش نیست،چرا باید به او حکم مدیریت داد؟
چرا افراد با تجربه ای را که هم سینما را می شناسند و هم باغ فردوس را به مدیریت برنگزیده و نمی گزینند؟موزه سینما محل استراحت نیست، هرچند که مکانش خوش آب و هواست.باید مدیری برای آن انتخاب کرد که تمام وقت در اختیار موزه باشد و با طرح های جدید و کاربردی باعث جذب مخاطب شده و سودآوری داشته باشد،نه اینکه خوره بودجه دولتی باشد.اگر این موزه یا فقط خود باغ فردوس را به بخش خصوصی اجاره می دادند،سازمان سینمایی می توانست از این درآمد هنگفت در بخش دیگر سینما استفاده کند.
حسین انتظامی و هر کس دیگری که بر مسند سازمان سینمایی در آینده خواهد نشست،باید بداند که سینما جای دوست بازی نیست،به خصوص مدیریت موزه سینما که متاسفانه هرگز جدی گرفته نشده است.
مدیران موزه سینما یا شازده های قاجاری؟!
اخبار مرتبط
