اخبار هنری :
بهزاد عشقی: فیلمفارسی در اصل فیلمفارسی نبود و فیلم فارسی بود و در زمان خود نوعی امتیاز به حساب می‌آمد. در سال‌های آغازین دهه 30، صنعت دوبلاژ رونق چندانی نداشت و اغلب فیلم‌های خارجی با میان نویس فارسی به نمایش در می‌آمد. بنابراین سازندگان فیلم‌های ایرانی با تاکید بر فارسی بودن فیلم‌ها می‌کوشیدند که رقیب خارجی را از میدان به در ببرند و برای فیلم‌های خود بازاریابی کنند. بعدها هوشنگ کاوسی با سرهم نوشتن فیلم به علاوه فارسی کوشید که فیلم‌های ایرانی را به سخره بگیرد. غرض کاوسی این بود که این فیلم‌ها جز زبان فارسی هیچ نشانی از فرهنگ و هویت ایرانی ندارد، اما آیا زبان فارسی خود بخشی از هویت ایرانی نیست؟ آیا فیلم به علاوه فارسی در ذات خود تحقیرآمیز است؟ چنین نیست و فارسی همان زبانی است که فخر فرهنگ ایرانی به حساب می‌آید و حافظ و سعدی و مولوی و خیام و بسیاری از بزرگان دیگر به این زبان شعر سروده‌اند. فیلم نیز تبلور سینما به مثابه هنر هفتم است و بسیاری از فیلمسازان ایرانی نیز با ساختن فیلم‌های ارزنده برای مان افتخار آفریدند. آیا می‌خواهیم بگوئیم که اصطلاح بر ساخته کاووسی در ذات خود غلط است؟ بله غلط است، اما غلط معروفی است که قبول عام یافته است. محمدرضا باطنی در کتاب غلط بنویسیم می‌گوید: هر اصطلاح و یا کلمه‌ای که قبول عام بیابد و توسط همگان تکرار شود، دیگر غلط نیست و درست است. اصطلاح فیلمفارسی نیز به مرور مورد استفاده بسیاری از منتقدان ایرانی قرار گرفت و همچنان نیز قرار می‌گیرد و دیگر غلط نیست و درست است.
سیدرضا اورنگ
