اخبار هنری: در روسیه هم وضعیت فیلمهای معناگرا درست مثل ایران شده است. بعضی از کارگردانهای روس هم فکر میکنند با نشان دادن کلیسا و کشیش و آداب عبادت میتوانند فیلمهای معناگرا بسازند. اما این نکته را یادشان میرود که خدا هیچوقت چهره خودش را برای بندگانش باز نمیکند. خدا در قلب انسانها خیلی خصوصی و کاملاً پنهان عمل میکند. اگر بخواهیم همان ابتدای فیلم سمبلی از خداوند را نشان دهیم، دیگر ارزش همه خوبیهای او کمرنگ میشود و دیگر به چشم نمیآید. در حالیکه خوبی خدا امری درونی و کاملاً خصوصی است. اینکه نشان بدهیم یکی مدتی به کلیسا میرود و بعد آدم خوبی میشود، بهنظرم تنها از بین بردن حقیقت است. من اسلام را درست نمیشناسم و نمیدانم درباره انسان چه نظری دارد و با آن چگونه برخورد میکند. اما در مسیحیت، عیسی مسیح میگوید معبد، خودِ انسان است. خیلی وقتها خدا خودش را نشان میدهد، یا درواقع نشانهای از خودش را، اما خیلی آرام و پنهان این کار را میکند. اما اینکه چرا من در فیلمهایم از این موضوع استفاده نمیکنم، خب، به خاطر این است که میدانم کاملاً شیوه زنندهای است. دینها و مذاهب زیادند و افکار مختلفی در این مورد وجود دارد. اما خدا یکی است. عیسی مسیح میگوید چیزی که دیده نمیشود همیشگی است و آنچه دیده میشود گذراست. بهنظرم این همان چیزی است که در ساخت این نوع فیلمها باید به آن توجه کرد.
— Andrey Zvyagintsev’s THE BANISHMENT (2007)