اخبار هنری : در سال 1993 ــ فدریکو فلینی همراه همسرش جوليتا ماسينا و مارچلو ماسترويانى به آمريكا سفر كردند تا فلینی در حضور اين همراهان هميشگى، اسكارى براى يک عمر فعاليت پُربارش بگيرد. اين مجسمهٔ طلايى را سوفيا لورن به فلینی داد و او را بهترين قصهگو خطاب كرد. حسرت لورن از اينكه هرگز با فلینی كار نكرد، كاملا ملموس بود. فلینی هنگام دريافت اسكارش به همسرش نگاه كرد و از او خواست كه گريه نكند. «فلينی معتقد بود كه سينما جاى دروغها و رؤياهاست. دروغ هايى كه راست مىگويند و رؤياهايى كه واقعىاند.» اين صحنه فلينیترين صحنهٔ تاريخ سينماست. جايى كه او دروغ را در دست گرفته بود و واقعيت را ستايش مىكرد.
به قول اورسن ولز : «همهٔ ما بايد به خاطر رؤياها و خاطرات فلینی از او متشكر باشيم.»
در پایان همانسال (31 اکتبر) فلینی بر اثر ایست قلبی درگذشت.