اخبار هنری: مربی حکم معلم را دارد و از ویژگی های معلمی صبوری است.کسی که صبر و شکیبایی نداشته و با هر کنشی از خود واکنش نشان دهد،هیچ گاه معلم و مربی خوبی نخواهد شد.
مربیان کاربلد و اخلاقمدار،پیش از آن که مسوولیت تیمی را قبول کنند، ابتدا دست به خودسازی می زنند،زیرا اگر نتوانند شخصیت لازم را به دست بیاورند،مطمئنا نمی توانند برای بازیکنان تیم خود مربی و معلم خوبی باشند.
بزرگان فوتبال دنیا که روی صندلی مربیگری نشستند و می نشینند، اکثرشان دارای شخصیت خاص بودند و هستند که اعضای تیم،بدون برخورد خشن، از آنان حرف شنوی داشته و برای شان احترام قائل می شدند و می شوند،زیرا این افراد را به عنوان مربی و معلم باور داشتند و دارند.
در ایران بزرگ نیز مربیان کاربلد و اخلاقمداری داشته و داریم،اما بی شک سرآمد همه آنان استاد پرویز دهداری بود.این مرد بزرگ به واقع یک معلم تمام عیار ،منظم و با اخلاق بود.او چون آینه ای پیش روی بازیکنان بود و آنان از این معلم کبیر درس می گرفتند.زنده یاد دهداری،مربی تمام عیاری بود که شاگردان بسیاری را پرورش و تحویل فوتبال ایران داد.
محمود فکری هافبک دفاعی خوب و دونده ای بود که در تیم استقلال خوش درخشید.زحمات بسیاری نیز برای این تیم کشید و عاشقانه به عنوان یک فوتبالیست به آن خدمت کرد.
بازیکن خوب بودن،دلیل بر آن نیست که وی بتواند مربی خوبی هم باشد.
این مهم نه تنها در ایران،بلکه در کل جهان بارها و بارها اثبات شده و می شود.اگر قرار بود هر بازیکن خوبی مربی شود،بی شک پله باید بهترین مربی دنیا می شد،اما نشد،چون عرصه مربیگری با فوتبال بازی کردن متفاوت است.
بازیکن بزرگی مانند یوهان کرایوف،چون توانایی معلم بودن را داشت وارد عرصه مربیگری شد و در این کار موفق نیز بود.ماتئوس نیز مانند محمود فکری هافبک دفاعی بود.بعد از بازنشستگی وارد حرفه مربیگری شد.روی نیمکت چند تیم هم نشست،اما اصلا موفق نبود.
آقای محمود خان فکری،هرچند بازیکن زحمتکش و خوبی بودی،اما هنوز به درجه ای نرسیده ای که مربی تیم های بزرگ و کوچک باشی.این را رفتار و کردارت می گوید.مربی الگوی بازیکنان است،اما تو نتوانستی الگوی خوبی باشی،زیرا نمی توانی خود را کنترل کنی.همین عدم کنترل و عصبانیت مفرط باعث شد تا در زمین مقدس فوتبال آن کلمات زشت از دهانت خارج شود که همه آن ناسزاها را شنیدند و رفتار نامناسبت را دیدند.به نظر خودت چنین رفتار و کرداری شایسته یک معلم و مربی هست؟ وقتی خودت اخلاق را رعایت نمی کنی و بر خویشتن کنترلی نداری،چگونه از شاگردانت می توانی بخواهی که رفتار و کردار مناسب داشته باشند؟
برخورد بدون دلیل با بازیکنان شاخص،به خصوص خارجی ها که تاثیر زیادی روی پیروزی های تیم استقلال داشتند،کار پسندیده ای نیست.
اگر قصدت این بود و هست که میخت را محکم به زمین استقلال بکوبی،راه درستی پیش نگرفته و به خطا رفته ای.
گناه شیخ دیاباته و میلیچ چه بود و هست غیر از بازی خوب و تاثیرگذار؟ آنان را عمدا روی نیمکت نشاندی تا بگویی من تعیین کننده همه چیز هستم و هر کاری که دلم خواست انجام می دهم؟!این عمل شایسته یک مربی نیست.مردم اخلاق خوب دیاباته و میلیچ را دیده اند،برای همین چشم بسته حق را به آنان داده و می دهند.
بعد از سال ها که خط حمله استقلال ضعیف بود و کارایی لازم را نداشت، استراماچونی مربی فهیم و کاربلد ایتالیایی توانست به ترکیب مهدی قائدی و شیخ دیاباته برسد که بسیار کارساز بود و این دو به خط حمله استقلال جان دوباره ای بخشیدند و با کمک هم گل های زیادی به ثمر رساندند.فرهاد مجیدی نیز به این ترکیب موفق دست نزد.
شما چرا با این ترکیب موفق مشکل داشتی و داری که دیاباته را روی نیمکت نشاندی تا این بازیکن دلخور شود؟ بعد هم که برخورد مناسبی با او نداشتی.از آن زمان تا کنون دیاباته در ترکیب ثابت قرار نگرفته است.
میلیچ به سمت چپ استقلال، هم در دفاع و هم حمله قدرت داده است.
همه نیز به این مهم اذعان دارند،اما شما با او نیز بد برخورد کرده و به نیمکت ذخیره ها میخکوبش کردی،آن هم به گناه خوب بودن!
حالا هم که خبر رسیده به خاطر نوشتن یک مطلب در اینستاگرام او را در اختیار باشگاه قرار داده ای!اگر سیما و شخصیت یک معلم و مربی را داشتی،هرگز چنین رفتار نمی کردی.درست است که بازیکن باید تابع مربی باشد،اما وقتی مربی از دایره عدالت خارج شده و عمدا با بازی ندادن به بازیکنان خوب قصد تخریب آنان را داشته باشد،بی شک بازیکنان مظلوم واقع شده نیز حرف خود را به هر طریقی خواهند خواهند زد.
اگر مدیر باشگاه بخواهد دیاباته و میلیچ را به امر شما از باشگاه اخراج کند،هم به استقلال آسیب رسانده است و هم باید یوروهای نداشته را بابت خسارت به این دو بازیکن دهد.اگر هم نخواهد بدهد که باید در محاکم مختلف شکست بخورد و خسارت بیشتر را به جان بخرد.اگر خودت دلار و یوروی فراوانی داری فردا با آنان تسویه حساب کن!
سعید عدالتی
