سال ۱۹۶۹ که فیلم «ایزی رایدر» به جشنواره فیلم کن آمد، مشخص بود نسل جدیدی از فیلمسازان آمریکایی متولد شده‌اند و وقتی در سال‌های ۱۹۷۰، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴، سه فیلم «مش» رابرت آلتمن، «مترسک» جری شاتزبرگ و «مکالمه» فرانسیس فورد کاپولا توانستند نخل طلا را ببرند، معلوم شد این نسل جدید حرف‌های زیادی هم برای گفتن دارد. پیش از آغاز بیست‌و‌نهمین جشنواره کن، تنسی ویلیامز، رئیس هیأت داوران آن دوره از افزایش خشونت در فیلم‌های سینمایی انتقاد کرده بود. همین مسأله، عوامل فیلم «راننده تاکسی» را ناامید کرده بود و آنها می‌خواستند زودتر کن را ترک کنند، اما کوستا گاوراس و سرجو لئونه، دو نفر از اعضای هیأت داوران مهمانی شامی ترتیب دادند و در آن از راننده تاکسی بسیار تعریف و تمجید کردند که همین مسأله باعث شد نظر عوامل این فیلم برای ترک کن عوض شود و درنهایت هم روز آخر میان کف طرفداران و هوی مخالفان، اسکورسیزی نخل طلا را برد تا از آغاز دهه ۷۰، چهارمین جایزه را برای مکتب نیویورک به ارمغان آورد، نسلی که دیگر نمی‌شد نادیده‌شان گرفت.
— EASY RIDER Premieres Festival Cannes. Photograph by Jean-Pierre Biot, 1969.
