اخبار هنری : اينكه فيلمی از من فقط يکبار در جشنوارهٔ ونيز به نمايش درآيد يا توی گنجه خاک بخورد، هيچ فرقی برايم نمیکند. اوضاع بايد طوری رقم بخورد که فيلم به نمايش دربيايد. ده تا از فيلمهای من فقطوفقط يکبار در سينماتک، آن هم توسط لانگلوآ، نمايش داده شدند. اغلبِ نمايشها هم برای شب سال نو ميلادی است. فيلمِ من در سالنهای سينما نمايش داده نمیشد اما اين کار اصلا باعث نمیشد بالهايم قيچی شود. اينكه اکرانِ دوم در کار نباشد اصلا اذيتم نمیکند. اما اکران اول حتما بايد وجود داشته باشد؛ وگرنه آدم ديوانه میشود. در اين صورت با فيلمی طرفيم که جلويش را گرفتهاند، فيلمی که انگار ناتمام مانده، که هنوز به دنيا نيامده. چنين چيزی خيلی خطرناک است، چون انگار مغزت توی يک دنيای ماشينی گير کرده. «کودک سِرّی» سه سال توی لابراتوار خاک خورد؛ اين فيلم را توقيف کردند چون يکسری جزييات بود که من تکليفش را روشن نکرده بودم. نمیتوانستم کار را تمام کنم.