اخبار هنری:
اینگمار برگمان و سینمای خانگی در ملک شخص‌اش در جزایر فارو
ــ اینگمار برگمان سال‌های آخر عمر خود را در جزیره فارو گذراند. با کمترین حضور اجتماعی و در میان خانواده خود.
لنا برگمان دخترش درباره فیلم دیدن هرروزه در جزیره نوشته است:
فیلم‌های مورد علاقه پدرم در جلسه‌های هر روزه نمایش، ساعت سه بعد از ظهر در سینمای کوچک خصوصی‌اش در جزیره فارو اغلب فیلم‌های کلاسیک سیاه و سفید قدیمی بودند. سینمای ساعت سه بعد از ظهر قوانین صریح مربوط به خود را داشت:
1. وقت شناسی: همه می‌دانستند که اینگمار چقدر پایبند وقت‌شناسی است.
2. پیگیری: نمی‌شد روزهای آفتابی را در ساحل دریا گذراند (فارو اغلب سرد و بارانی است) و از دیدن فیلم‌های مشکل سر باز زد. خلاصه آن که سرسپردگی شدیدی به سینما مورد نیاز بود.
3. رغبت: اینگمار اغلب به ما می‌گفت عذاب می‌کشد از اینکه می‌بیند سگ بزرگ (لیو اولمان) آشکارا از دیدن فیلمی خاص ابراز ملال می‌کند. به عبارت دیگر آدم اجازه نداشت ملول یا خواب‌آلوده شود. من به خصوص فیلم مستندی را درباره یک کارگاه چوب‌بری به یاد می‌آورم که در آن صحنه‌هایی بی‌پایان صرف نمایش بریدن تکه‌های چوب می‌شد.
