فردین گفت حفظ سینما از من مهم‌تر است

اخبار هنری:

فردین گفت حفظ سینما از من مهم‌تر است/ روایت تصمیم‌گیر سینمای ایران در دهه شصت از دلیل ممنوع‌الکاری فردین: از خیلی کارهایمان خودمان خنده‌مان می‌گرفت

سید محمد بهشتی از تصمیم‌گیران اصلی سینمای ایران در دهه شصت و مدیر سابق بنیاد فارابی و جشنواره فجر درباره علت ممنوع‌الکار شدن فردین به مجله فیلم امروز گفت:«قبل از انقلاب یک نهضتی بین نهادهای دینی بود که پول جمع کنند سالن‌های سینما را بخرند و تبدیل به مسجد و حسینیه کنند. چون سینما امر نجسی محسوب می‌شد و بخش قابل توجهی از جامعه ایران سینما را حرام می‌شمارد و سینما رفتن به مثابه کاباره رفتن بود.

ما همچین سینمایی را تحویل گرفتیم. بعد از انقلاب این نجاست پاک نشد تا سال ۶۲. در این سال هیچ کس صحبت از حرام بودم سینما نمی‌کند. حضور در پشت صحنه سینما امر مذمومی نیست. باید چنین فضای پاستوریزه‌ایی ایجاد می‌شد تا سینما رشد کند. در آن فضا کافی بود یک خطا بکنید. قبل از سال ۶۲ برای «برزخی‌ها» چه اتفاقی افتاد؟ بخاطر اینکه دوستانی که سینما اداره می‌کردند متوجه فضا نبودند.

ما مجبور بودیم سینما را در فضای گلخانه ایی اداره کنیم و از خیلی کارهایمان خودمان خنده‌مان می‌گرفت. اما چاره‌ایی نبود. از ملزومات این دوره این بود که هیچ چیزی نباید شرایط قبل را تداعی کند.

در آن زمان بعضی‌ها جایگاه نمادین سینمای قبل انقلاب را داشتند؛ مثل مرحوم فردین. من مرحوم فردین را می‌شناختم. هم محله‌ایی ما بود. بسیار آدم شریف، محترم جوانمرد و عالی بود. اما متاسفانه شخصیت سینمایی‌اش سینمای قبل انقلاب را تداعی می‌کرد.

یک بار مرحوم فردین آمد پیش من و برایش مفصل شرایط را توضیح دادم و گفتم با این شرایط تو ترجیح می‌دهی خودت حضور داشته باشی یا سینما حفظ بشود؟ گفت مسلما سینما از من مهم تره و صبر می کنم.

به فردین گفتیم این ممنوع‌الکاری موقته تا این نهال جون بگیرد. بعد از آن همه می‌توانید حضور داشته باشید. با مرحوم نصرت کریمی هم همین جلسه را داشتیم که او از همه زبان تیزتری داشت اما در نهایت پذیرفت.

بعضی مثل مرحوم ایرج قادری بعدها شرایط کارشان فراهم شد. بعضی هم خب برای بازی سراغشان نرفتند. هنرپیشه مثل دختری است که خواستگاری‌اش می‌روند، خودش که نمی‌تواند ابتکار عمل داشته باشد. باید سراغ مرحوم ملک مطیعی می‌رفتند. اگر می‌رفتند ما هم خیلی ایراد نمی‌گرفتیم.»