میراث فرهنگی چک همواره شوخطبعی استوار بر امور جدی بوده است؛ مانند «سرباز خوب شوایک» (یاروسلاو هاشک). کافکا نیز نویسندهای شوخطبع است، لیکن شوخطبعی او گزنده و تلخ است. چنین چیزی در خون مردمان چک است. راستش برای ملتی کوچک که در چنین مکان خطرناکی در اروپا جای گرفته خندیدن به فجایعی که بر سرش آمده در خلال این قرن تنها شیوهٔ بقا بوده؛ بنابراین شوخطبعی و طنز همواره منشأ نوعی خاص از دفاع از خود بوده. اگر نتوانی بخندی تنها جایگزین و بدیلت خودکشی است.