گفت‌وگوهایی با عباس کیارستمی، گادفری چشایر

اخبار هنری :

یک‌وقت بود که فکر می‌کردم اگر از من بخواهند بین حس بینایی و توان رؤیاکردن انتخاب کنم، رؤیاها را انتخاب می‌کردم چون، حتی اگر چشم‌هایمان را بگیرند، باز می‌توانیم به یاری رؤیاهایمان زندگی‌مان را بهتر کنیم. آخر بدون رؤیاها آدم چگونه می‌تواند زندگی کند؟ رؤیاها به فَن در موتور ماشین‌ها می‌مانند: وقتی موتور ماشین زیادی داغ می‌کند، فَن خودبخود بکار می‌افتد. اگر سیم فن پاره شود، خودرو از کار می‌افتد، دیگر جلو نمی‌رود. به کمک رؤیاها می‌توانیم از مخوف‌ترین زندان‌ها بگریزیم. عملاً فقط جسم را می‌توان زندانی کرد ــ در رؤیاها می‌توانید از دیوارهای صعب‌العبور بگذرید.

در رؤیاها می‌توانید با هرکه می‌خواهید همبستر شوید. هیچ‌کس نمی‌تواند دست به رؤیاهایتان بزند. به یک معنی، رؤیاها تجسم کامل مفهوم آزادی‌اند چون شما را از همۀ محدودیت‌ها رها می‌کنند. من فکر می‌کنم خدا این امکان را به انسان‌ها بخشید تا بخاطر همۀ محدودیت‌هایشان معذرت بخواهد. «کلوزآپ» در ستایش رؤیاهاست؛ تصویری زیباست از انسانی که به بن‌بست رسیده است اما هنوز دست از رؤیاهایش نکشیده است.