اخبار هنری: در مصاحبهای در سال 1968 در جواب خبرنگاری که با سماجت میخواست کوبریک معنای فیلم 2001 را شرح بدهد.
ـ من میخواستم که 2001 یک تجربه خود تحلیلی بسیار قوی باشد که از طریق یک نیمه هشیاری درونی، همانند موسیقی، به تماشاگر میرسد؛ اگر بخواهیم که یک سمفونی بتهوون را «توضیح بدهیم»، آن را با بالا بردن یک دیوار مصنوعی بین آفرینش و لذت بردن از آن، اخته میکنیم. تا چه حد امروز از دیدن تابلوی لبخند ژوکوند لذت میبردیم اگر داوینچی زیر نقاشیاش نوشته بود «این خانم کمی حالت تبسم دارد چون دندانهایش خراب است» یا «به خاطر اینکه رازی را از معشوقهاش پنهان میکند؟» این تمام لذت بیننده را از او سلب کرده و او را با زنجیر به یک حقیقت متفاوت از آنچه خودش تصور کرده بود، میبندد. من نمیخواهم که این بلا سر 2001 بیاید.