اخبار هنری : بازيگري، هنري است جذاب و هيجان انگيز كه وسوسهاش دل خيليها را چنگ ميزند.
از دير باز اين هنر در بين مردم وجود داشته است، اما از ارج و قربي برخوردار نبود. در آن روزگار بازيگري كار گروههاي دوره گرد بود تا هم مردم را سرگرم كنند و هم خود پول سياهي به جيب بزنند. امروزه، به خصوص در كشور ما، بازيگري سكويي است براي پرتاب شدن به آسمان شهرت و شيرجه زدن در استخر پول! هر چند كه نميتوان تمام بازيگران را به يك چشم نگاه كرد، اما متأسفانه چه بخواهيم و چه نخواهيم اين حقيقتي است كه وجود دارد. بسياري از بازيگران خاك صحنه خورده و استخوان خرد كرده از اين وضع ناراضي هستند، اما فريادشان به جايي نرسيده و نخواهد رسيد. آنان اعتقاد دارند، بازيگري هنري است مشكل كه احتياج به كار سخت و مداوم دارد تا كسي بتواند در آن صاحب مهارت شود.
متأسفانه بعد از دهه 60، پول سايه سنگين خود را روي سينماي ايران انداخت و همه چيز را به اشغال خود درآورد. بسياري از بازيگران، قبل از اينكه سوالي درباره نقش خود و محتواي فيلمنامه بكنند، از دستمرد خود پرسيده و ميپرسند! آيا با چنين تفكري ميشود، هنر بازيگري را ارائه داد؟ چه بپذيريم و چه نپذيريم، عدهاي از راههاي غير هنري وارد عرصه بازيگري شده و خود را با ضرب و زور داخل اين حرفه كرده اند. برخی از اين تازه واردان پا به عرصه سينما نگذاشتند كه هنر خود را به نمايش درآورند،چون هنری نداشته و ندارند، بلكه ميخواستند خود را به تماشا بگذارند تا براي اين و آن طبق طبق فخر بفروشند. به همين خاطر تعداد كلاسهاي بازيگري، به طور بيسابقهاي افزايش يافت، زيرا علاقهمندان عجول سينما، اين راه را كوتاهترين مسیر براي رسيدن به آمالشان ميدانستند و ميدانند، به خصوص با وعدههايي كه صاحبان اين آموزشگاهها براي معرفي آنان به پروژههاي فيلمسازي ميدادند و ميدهند. اين مشكل دستمزدها را بالا برد و هنر بازيگري را كمارزش و تا حدودي بيارزش كرد. بهترين دليل اين ادعا و بهترين جواب براي اين سوال، در نظرسنجي يك برنامه سينمايي مشاهده شد. در نظرسنجي اين برنامه كه درباره ملاكهاي ورود به عرصه بازيگري بود، اكثريت قريب به اتفاق، گزينه پول و پارتي را عنصر مهم عنوان كردند. قابل توجه اينكه، اكثر بينندگان اين برنامه، از اهالي سينما يا علاقهمندان پر و پا قرص سينما هستند! انتخاب اين گزينه عمق فاجعه را به همه نشان داد، چه آناني كه اين معضل را ميديدند و چه آناني كه چشم خود را بسته بودند تا نبينند! خدا ميداند چه هنرمندان توانايي به خاطر اين معضل از سينما دور مانده و نتوانستند هنر خود را به نمايش بگذارند تا سينما را از ركود در آورند. اينجاست كه متوجه ميشويم چه تفاوتي بين سينماي ما و هاليوود وجود دارد. آنجا اگر كسي بخواهد وارد عرصه بازيگري شده و به شهرت برسد، انواع سختيها را به جان ميخرد، اما اينجا احتياج به كار سخت ندارد، بلكه كافي است پولي خرج كند و یک پارتي براي خود بتراشد تا ستاره سينما شود!
سيدرضا اورنگ