اخبار هنری: انسان در جایگاه «بنده‌ی خداوند» موضوعی و ایده‌ای است که هر انسانی به زعم خود از درون در حال تلاش و کلنجار درونی با آن، برای یافتن مفهوم خدا نزد خویش است. این مساله نیازمند پاسخ دادن در حیطه‌ای محدود‌تر است و برای هر کس، به واسطه‌ی خویش پدید می‌آید. «بنده خدا بودن» مساله‌ای انسانی درباره‌ی ابژه است. همیشه این مقیاس کامل نیست ولی قابل تشخیص است: کم پیش می‌آید اگر کسی خود را آزاد احساس نکند، فکر کند در موقعیتی خاص همانند فردی آزاد رفتار کرده است. انسان گرفتار ترس، فقر و بی‌هویتی، زندگی پر از تصویر‌های مبهم و مه‌آلود، ترس از مرگ قریب‌الوقوع، چطور می‌تواند اراده‌ی خود را، این گنج عظیم را، داوطلبانه در برابر تضمین خیالی امنیت، حمایت اجتماعی، یا خیال واهی اشتراک به شخصی حقوقی بدهد مگر اینکه چشم از آزادی خویش پوشیده باشد. نگاه توماس هابز به دولت به عنوان هیولایی ساخته‌ی خود انسان برای اجتناب از جنگ «همه علیه همه»، و تمایلی قابل درک برای دستیابی به امنیت در ازای معاوضه‌ی تنها دارایی خود ــ یعنی آزادی ــ نگاهی مستقیم است در مورد سازش انسان با شیطان. چطور است که ما همه از زمان تولد، داغ گناه آدم را به دوش می‌کشیم، همان طور هم ما در شرایطی که می‌توان دولت نامیدش به دنیا آمدیم. قدرت معنوی تسلط دولت روی انسان هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد. اتحاد سنگین و غم‌انگیز از مردم و دولت، زمان زیادی موضوع زندگی مردم روس بوده است. حالا این قضیه، موضوع فیلم ما هم هست. این فیلم، تابلویی ساخته‌شده از مواد و ابزار روسی است زیرا من وابستگی ژنتیک و نزدیکی با مواد و ابزار و بستر‌های دیگری احساس نمی‌کنم. با این حال من عمیقا معتقدم که در هر جامعه‌ای که ما تجربه زندگی در آن را نداشته‌ایم، توسعه یافته‌ترین جوامع یا منسوخ‌ترین و کهنه‌ترین‌شان، همه‌ی ما قطعا در برابر این انتخاب قرار گرفته‌ایم. مثل یک برده زندگی کردن یا مانند انسانی آزاد. و اگر ساده‌لوحانه بر این باوریم که ممکن است نوعی از ساختار دولتی باشد که ما را از این انتخاب برهاند، سخت در اشتباهیم.
در زندگی هر انسانی ساعتی فرا می‌رسد که او باید رخ در رخ سیستم قرار بگیرد و از احساسش در مورد عدالت و خدا بر روی زمین دفاع کند. و دقیقا به این خاطر است که هنوز هم می‌توان این سوال‌های وحشتناک را در مقابل مخاطب و تماشاگر قرار داد، و به این خاطر است که هنوز می‌توانیم در نزدیکی‌مان قهرمان تراژیک بیابیم یا همان «پسر خدا» را…سرزمین‌مان از دست نرفته است، برای من و برای همه‌ی کسانی که این فیلم را برایشان ساخته‌ام.
▫️Leviathan, 2014
▫️Dir. Andrey Zvyagintsev
