اخبار هنری :
❍ از ١٢سالگی شروع به نوشتن کردم. دوران کودکی شادی داشتم. عاشق توپ بودم؛ اما در نوجوانی همهچیز تغییر کرد. احساس بیگانگی در خودم میکردم، البته غیر از مواقعی که مینوشتم. حتی همین حالا هم نوشتن برای من حکم پناهگاه را دارد.
❍ ایبسن یکی از بزرگترین نویسندگان همیشه دنیاست، اما من نوشتههایش را دوست ندارم. نفرت در آنها موج میزند.
❍ بکت در جوانی سمبل من بود. درست مثل پدری که میخواهید در برابرش قد علم کنید. خیلی میترسیدم که مثل او بنویسم. یکی از اولین آثار من «کسی خواهد آمد» نقطه مقابل «در انتظار گودو» است. اما امروز بیشتر دوست دارم تأثیرات بکت در نوشتههایم، مخصوصا در آخرین کارهایم را ببینم و بشناسم.
❍ فکر میکنم يکی از توهمات ما اين است که اگر انسان بر آن باشد که به خوبی ارتباط برقرار کند، همه مشکلات رفع خواهند شد. آدورنو گفته است که هنر نقطه مقابل ارتباط است. او دقيقا به هدف زده است. و آن هدف هم به نوعی به زندگی مرتبط است.
❍ من همه کار میکنم تا از چیزهایی بنویسم که نمیشود آنها را گفت؛ درست همانطور که دریدا و ویتگنشتاین میگفتند.